มาอัพบล็อกแล้วจ้า ตอนนี้อยู่ที่บาหลีคะ มาได้สักพักแล้ว อยู่กรุงเทพฯไม่ไหว เพราะทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด เปรี้ยวตั้งใจมาบาหลีตั้งแต่แรก พอกลับกรุงเทพฯ ก็ยังคิดถึง แรกๆ ก็ทุลักทุเล ตอนนี้เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว เลยเริ่มอัพบล็อกอีกครั้งคะ
ช่วงนี้ที่อูบุคช่วงนี้ก็ดูคึกคักเพราะมีนักท่องเที่ยวมากขึ้น อากาศคล้ายหน้าหนาวบ้านเรา มีฝนบ้างเล็กน้อย ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวของเกาะเลยก็ว่าได้ เปรี้ยวติดต่อกับเพื่อนชาวอินโดนีเซียก่อนมา และบางคนที่เป็นชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่นานแล้วช่วยหางานให้ อากุงช่วยหาบ้านเช่าให้ในราคาที่พอดี แต่ก็ไม่ถูกเท่าไหร่ อิอิ เจ้าของบ้านใจดีและก็เป็นญาติกับอากุง เปรี้ยวเลยโชคดี ได้บ้านหลังมุม ขนาดคล้ายบังกะโลสไตล์บาหลีหลังเล็กๆ กับประตูโบราณมากๆ คราวหน้าจะเอารูปมาฝากนะคะ อาณาเขตภายในก็ประกอบด้วยบ้านเจ้าของบ้านครอบครัวอากุง โอการ์ เจ้าของ รวมแปดชีวิต ส่วนบังกะโลหลังที่สองอาสาสมัครชาวฮอลแลนด์เช่าอยู่ ถัดมาก็เปรี้ยว ส่วนอีกหลังยังว่าง อาณาเขตบ้านก็ไม่กว้างเท่าไร แต่ก็อยู่กันอย่างเงียบสงบ ตรงกลางบ้านเป็นศาลาของครอบครัวเวลามีงาน ส่วนอีกด้านเป็นวัด คนบาหลีเรียก Family Temple ใช้สวดมนต์เช้าตรู่และตอนเย็น และเป็นที่กราบไหว้บรรพบุรุษและเทพเจ้าคะ
ชีวิตในอูบุคของเปรี้ยวก็แบบเรียบง่าย เริ่มปรับตัวได้และเริ่มเรียนภาษาอินโดนีเซียด้วยตัวเองเพื่อการสื่อสารที่ดีมากขึ้น กว่าจะตัดสินใจมาได้ก็นานหลายเดือน หวังไว้ในใจลึกๆ ว่าเราทำได้ วันนี้มาอัพบล็อกแค่สั้นๆ แล้วคราวหน้าจะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ
เริ่มต้นการแข่งขัน ทุกคนในทีมก็ช่วยกันอย่างเต็มที่ เพื่อให้ว่าวลอยอยู่บนท้องฟ้าได้อย่างสวยงาม เพื่อชนะใจกรรมการ ลมแรงได้ใจ เปรี้ยวเห็นว่าวของทีมหนึ่งหักกลางอากาศเลย ทีมนึงสมาชิกก็มากกว่า 20 คนเลย
ทีมนี้ทีมอูบุดคะ เชือกว่าวแข็งแรงมากกลุ่มแรกนำว่าวล่อนไปในอากาศได้ กลุ่มกลางก็ช่วยดึงเพื่อให้เพื่อนบังคับว่าวได้ง่ายขึ้น เล่นว่ากลุ่มนี้เหนื่อยเลยเลยต้องใช้ความแข็งแรง
กลุ่มหลังคอยให้กำลังใจและสาเชือกด้วยรอกมือคะ เรียกว่างานนี้ดีมากเลย สอนให้รู้จักการทำงานเป็นทีมและไม่ใครเอาเปรียบใคร มันเป็นการสอนคนรุ่นใหม่ไปในตัว เทศกาลนี้มีทุกปีคะที่หาดซานัวบนเกาะบาหลี