เที่ยวชิว ชิว ที่เมืองกาญฯ : The Bridge of the River Kwai, Kanchanaburi

เปรี้ยวมีโอกาสไปกาญจนบุรีช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาคะ การเดินทางไปในครั้งนี้ก็นั่งรถไฟไปคะ รถไฟสายธนบุรี - น้ำตก ค่าโดยสารฟรีสำหรับคนไทย ชาวต่างชาติเสีย 100 บ.คะ ( แอบเม้าท์นิดนึง..แต่พนักงานการรถไฟที่สถานีกาญจนบุรี ไม่ค่อยจะสุภาพเท่าไหร่เลย เราก็แค่ถามเวลารถไฟนิดเดียว ทำท่าหงุดหงิด เจอกับตัวเลยรู้สึกไม่ดีเท่าไร ) ผ่านไปเรื่องแอบเม้าท์ อิอิ การเดินทางก็ใช้เวลาไม่นานคะ ประมาณ 3 ชม. เปรี้ยวมาถึงบ่ายแก่ๆ เปรี้ยวเดินจากสถานีรถไฟไปไม่ไกลก็ได้ที่พักที่ แอบเปิ้ล เก้สต์เฮ้าส์ พนักงานน่ารักกันทุกคน ห้องก็สะอาด ราคาไม่แพงคะ พอได้ที่พักแล้ว ก็เดินต่อไปที่สะพานข้ามแม่น้ำแควคะ เปรี้ยวไปเมืองกาญฯ ครั้งนี้ครั้งแรก โดยรวมเปรี้ยวว่าเมืองกาญฯ น่าอยู่ อากาศก็ดี



เห็นป้ายชื่อถนนน่ารักดี เท่าที่ดูก็จะมีถนนไต้หวัน สิงคโปร์ ลาว เวียดนาม มีอีกหลายประเทศ เข้าคอนเซ็ปพี่โน้ต อุดม ไทยแลนด์ โอนรี่ เพราะชื่อถนนแบบนี้ คงไม่มีในประเทศอื่นหรอกมั้งเนอะ

และแล้วเราก็เดินมาถึงสะพานข้ามแม่น้ำแควคะ สะพานข้ามแม่น้ำแคว เป็นสะพานที่สำคัญของเส้นทางสายมรณะ สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยกองทัพญี่ปุ่น เพื่อสร้างทางรถไฟไปยังประเทศพม่าคะ แรงงานที่ใช้ก็จะเป็นเชลยศึก กว่า 61700 คน และที่เหลือก็เป็นแรงงานกรรมกรอีกจำนวนมาก ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ แต่การสร้างสะพานเต็มไปด้วยความยากลำบาก เชลยศึกและกรรมกรล้มตายเป็นอันมาก และภายหลังสงครามสิ้นสุดรัฐบาลไทยก็ได้ทำการซ่อมแซมสะพาน เพราะได้รับความเสียหายจากสงคราม

ตลาดอัญมณีใกล้ๆ สะพานคะ ของน่าซื้อมากๆ สวยๆ ทั้งน้าน

หัวรถจักรไอน้ำเก่าที่ตั้งไว้ เพื่อให้คนรุ่นหลังชื่นชม เห็นแล้วทำให้อยากย้อนยุคไปนั่งรถไฟรุ่นนี้บ้างจัง

จากสะพานข้ามแม่น้ำแคว เปรี้ยวเดินกลับมาที่ สุสานสงครามกาญจนบุรี ซึ่งเป็นสุสานที่ใหญ่ที่สุดในจำนวนสุสาน 3 แห่งที่ตั้งอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรี จากการสร้างทางรถไฟสายมรณะ สุสานแห่งนี้ได้รับการออกแบบโดย Collin St. Clair Oakes สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงเชลยศึกที่เสียชีวิตในสงครามและทหารจากเครือจักรภพที่เสียชีวิตมากกว่า 5000 คน และชาวฮอล์แลนด์อีกกว่า 1800 คน

อยากที่เค้าว่า สงครามสร้างแต่ความสูญเสีย เห็นแล้วก็น่าสงสารคนที่ต้องมาเสียชีวิตในต่างบ้านต่างเมือง ช่วงนี้เมืองกาญฯ อากาศกำลังดี และไม่ไกลจากกรุงเทพฯ เท่าไร แต่ไงเปรี้ยวพึ่งจะไป ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน หุหุ....