วันหยุดสุดสัปดาห์กับตำรวจอินโดนีเซีย ?

วันนี้เปรี้ยวมีนัดให้คนมาทำความสะอาดบ้านพักให้ จริงๆ ทำเองก็ได้คะ แต่สัญญาไปแล้วว่าจะให้มาทำ เมื่อทำกิจวัตรและงานเสร็จเรียบร้อย เราก็คิดว่าน่าจะออกไปข้างนอก เพราะไม่อยากมานั่งเฝ้าให้เค้าทำความสะอาด เดี๋ยวเค้าเกร็งทำอะไรไม่ถูก ก่อนออกจากบ้านเอากุญแจไปฝากพี่เจ้าบ้านเสร็จแล้ว

เราเดินทางพร้อมมอเตอร์ไซด์ที่เช่าใช้ (หวังว่าจะมีเงินซื้อมอเตอร์ไซด์เป็นของตัวเองได้ในอีกไม่นาน ) จ่ายเป็นรายเดือน เปรี้ยวออกเดินทางเวลาประมาณบ่ายโมง เดินทางมาทางทิศเหนือของอูบุด ผ่านหมู่บ้านอันดง ( Andong ) ที่นักท่องเที่ยวรู้จักกันดี เพราะเป็นตลาดไม้แกะสลัก ของฝากที่ใหญ่ที่สุดในอูบูด แต่ส่วนใหญ่จะขายราคาส่ง คือต้องซื้อทีละเยอะ มาเรื่อยๆ อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ อีก 5 กม.จะถึงทะเลสาบ คนใส่เสื้อสีเขียวเดินข้ามมาให้เราหยุดมอเตอร์ไซด์ โอแม่เจ้า... ตำรวจอินโดนีเซีย

เปรี้ยวยิ้มหวานทัก ตายล่ะหว่าภาษาอินโดนีเซียยังแย่ แต่หน้าให้ หวังว่าพี่แกคงไม่ถามมาก ยืนยิ้ม ทั้งๆที รู้ดีว่า

1/เป็นเวลานอกราชการของที่นี่แล้ว และวันนี้มันก็วันเสาร์

2/ไม่มีด่านแจ้งบอกว่าจะมีการตรวจ พี่แกแค่จอดรถข้างทาง แล้วโบกให้จอดสังเกตมีทั้ง 4 คน

3/ สุดท้ายเป็นสถานที่ที่ไม่น่าตั้งด่าน เพราะป่าท้ายหมู่บ้าน รอบข้างมีแต่สวนกาแฟ

สาวไทยยืนยิ้ม : Salamat Siang สวัสดีตอนสาย ถึงบ่าย อ่านว่า สะ รา มัด ซี ยาง
พี่แกทักทาย ถามว่าจะไปไหน กินข้าวยัง? อันนี้เข้าใจ ตอบได้

สุดท้ายพี่แกมาชุดใหญ่อินโดฯ ซะยาว ตรงนี้แหละ คือจุดอ่อนฟังไม่รู้เรื่อง ได้แต่ยืนยิ้ม พี่แกรู้แล้วว่าไม่ใช่อินโดฯ หุหุ แบบว่าดูท่าทางเค้าก็ดีนะ ยิ้มตลอด ไม่มีพูดไม่ดี

ยิ้มสู้ แล้วพี่แกก็ถามว่ามาจากไหน ตอบว่ามาจากอูบุด แต่เค้าก็ถามมาเป็นภาษาอังกฤษว่า Where are you from? หุหุ

เราเลยตอบว่าเป็นคนไทย มาเที่ยวอันนี้โกหก อิอิ เช่ารถมอเตอร์ไซด์มาจากอูบุด เข้าทางพี่แกแล้ว ถามถึงใบเสร็จเช่ารถ เราไม่มีเพราะอากุงเป็นเพื่อน เราก็ไม่เคยขอ( แต่อันนี้เราไม่พูด ) แกล้งดูเอกสารมอเตอร์ไซด์ต่อ

ถามต่อว่ามีใบขับขี่สากลไม๊ อันนี้แหละจบเห่ ไม่มีคะ( จริงๆ เรายังไม่มีใบขับขี่ด้วยซ้ำไป จะมีได้ยังไงก็เพิ่งขี่มอเตอร์ไซด์ที่อินโดฯ ) เราตอบตามจริงไม่มีโกหกแต่โกหกว่ามีใบขับขี่ของไทย หุหุ เพราะเราไม่อยากให้เค้ายุ่งเรื่งเอกสาร แล้วดูโน้นดูนี่
เราบอกว่าไม่มี อ้างนิดหนึ่งว่าไม่เห็นมีใครบอกเลยว่าต้องใช้ แกล้งพูดไปงั้นแหละเรื่องจริง คือมันต้องใช้คะ
แล้วพี่แกก็โชว์ใบเสร็จว่าชาวต่างชาติต้องมีใบขับขี่สากล แล้วยิ้ม ถ้าไม่มีปรับ มอเตอร์ไซด์ 250000 RP. รถยนต์ 1000000 Rp.

แต่ถ้าเราจะจ่ายเงินตอนนี้เลยเค้าก็บอกว่าไม่มีปัญหา ภาษาอังกฤษ No problem ภาษาอินโดนีเซีย Tidak Apa Apa ฮ่าฮ่า

พี่แกเปิดทางมา เราสนองตอบขอจ่าย 50000 RP. แต่พี่แกมองไปข้างหลัง บอกในๆ ว่าไม่พอเพราะมี สี่คน แล้วเค้าก็ขอมาที่ 100000 Rp. หรือประมาณ 100000/8500=11.7 ดอลล่าร์ แต่เป็นเงินไทยก็หารด้วย 270 เป็นเงิน 384.60 บาท สมองเริ่มทำงานดี น่าโมโห ก่อนหน้าทำงานช้าเหลือเกิน มั่วๆ เนียนๆ ไป นะ ผ่านไปนานล่ะ

สรุปคือจ่าย รอบข้าง เหลือเราคนเดียว บรรยากาศไม่น่าอยู่นาน ก่อนหน้ามีรถมอเตอร์ไซด์ฝรั่งกะสาวอินโดฯ ผ่านไปแล้ว แล้วก็รถยนต์หนึ่งคัน เค้าไปแล้ว
แล้วเราก็ถามว่า เราจ่ายแล้ว ข้างหน้ามีตำรวจอีกป่าว? ถ้างั้นจะได้กลับอูบูด พูดแบบทีเล่นทีจริงๆ เรื่องจริงไม่กลับหรอก

พี่แกตอบมาว่า ไม่มีแล้ว แต่ถ้าเจออีกก็บอกให้โทรมาตรงนี้ แล้วเค้าก็บอกว่าให้พิเศษแล้ว special อันนี้เข้าใจแล้ว อารมณ์ดี ( ช่ายสิ ได้เงินแล้วนิ ) เราก็ตอบด้วยอารมณ์ดี ว่า Terima kasih ขอบคุณ ยิ้มแล้วก็บอกลา

"ออกจากบ้านมีเงิน 170000 Rp. จ่ายตำรวจไป 100000 Rp. เหลือเงิน 70000 Rp. ประมาณ 259 บาท สรุป หมดตูด อิอิ "

อินโดนีเซีย ประเทศคอลัมชั่น อันดับต้นๆ เงินเดือนที่ได้ อาจน้อยมากๆ แต่ถ้าทุกคนยอมจ่ายคล้ายเราก็หมดปัญหาแค่วันนี้ แต่ปัญหามันเรื้อรังเพราะมันกลายเป็นสิ่งที่ต้องทำ อนาคตแก้ยาก ประเทศไทยถามว่าเรื่องนี้มีไม๊ ไม่ต่างกัน แต่ไม่มีใครพูด รู้กันอยู่ จึงได้เป็นเหมือนทุกวันนี้ คือ แก้ยาก เรามองทุกอย่างอย่างเข้าใจว่ามันมีผลพ่วง และช่องโหว่ที่เอื้ออำนวยให้ ประกอบกับเราเองก็มีส่วนในความผิดที่ไม่มีใบขับขี่
สรุป วันนี้เสียเงินไป เพื่อสนับสนุนรัฐบาลอินโดนีเซีย เล็กๆ น้อยๆ เพื่อปากท้องของตำรวจชั้นผู้น้อยที่นี่ 5555555