แบกเป้เที่ยวเมืองเว้คะ เมืองแห่งนี้มีความสำคัญอีกเมืองหนึ่งของประเทศเวียดนาม เพราะเคยเป็นเมืองหลวงเก่าของประเทศเมื่อหลายร้อยปีก่อน เปรี้ยวเดินทางถึงฮานอยในตอนเช้า จากนั้นก็เที่ยวหารถบัส คนขับรถแท็กซี่หลายคนอยากช่วยพาเราโดยจะไปส่งที่บริษัททัวร์ เพราะเค้าจะได้ค่าหัว เปรี้ยวมีประสบการณ์ด้านลบในการเดินทางมาเวียดนามก่อนหน้านี้ จึงตั้งใจอย่างมากว่าจะไปด้วยตัวเอง สรุปสื่อสารกับเค้ารู้เรื่องด้วยการพามาส่งที่ถนนเส้นหนึ่ง ห่างจากฮานอยพอสมควรมองไปทางไหนเห็นแต่ทุ่งนา นึกในใจ.. ซวยล่ะ.... นึกว่าโดนมันหลอกแน่ๆ ยืนอยู่สักพักก็เห็นรถบัสมาจอด กระเป๋ารถบอกว่าไปโฮจิมินท์ ซิตี้ หลังจากที่พูดว่าเว้ พี่แกเอากระเป๋าเราขึ้นรถเลย ทำหน้าหงึกๆ เหมือนจะเข้าใจ โอแม่เจ้า...โล่งอก นึกโมโหตัวเองที่ทำอะรายเสี่ยงๆ นั่งรถมาถึงเว้ เวลาประมาณ 3 ทุ่ม นั่งรถนานมากๆ รถบัสไม่เข้าเมืองอีก แท็กซี่ไม่มีต้องนั่งมอเตอร์ไซด์เข้าไปในตัวเมือง เปรี้ยวจำชื่อถนนไม่ได้คะ แต่อยู่ในย่านที่คนแบกเป้ทั้งหลายพักกัน ราคาไม่แพง ดีที่มีเก็สต์เฮ้าส์ 2-3 ที่ ติดกันและมีห้องว่าง เราจึงได้ห้องพักอย่างรวดเร็ว เปรี้ยวพักที่ Thai Binh Hotel ราคาคืนละ 500 บ.
เช้าวันรุ่งขึ้นเราเดินรอบเมืองก่อน ไม่มีแพลนว่าจะไปที่ไหน ไปทางไหนก็เห็นแต่ลุงโฮ เราจึงเดินไปดูแม่น้ำน้ำหอมที่ไหลผ่านเว้ และจะเดินดูตลาด
ก่อนกลับโรงแรมแวะถ่ายรูปเค้าเล่นฟุตบอลกัน คนเยอะมาก โอโห...คนเวียดนามเค้าบ้าบอลเหมือนกันนะ เปรี้ยวว่า เพราะเห็นนั่งดูกันได้ทั้งวัน อย่างที่มาเล่นฟุตบอลที่นี่ เปรี้ยวว่าเป็นร้อยคน หุหุ.. ดีต่อสุขภาพ ไม่เหมือนพี่ไทยบางคน จะเดินยังกลัวเหนื่อยเลย อิอิ..ล้อเล่นนะคะ เปรี้ยวยื่นดูซักพักก็กลับ เพราะลูกบอลเยอะมาก กลัวไม่รู้มีกี่ลูก เดี๋ยวมาชนหัวเป็นลมล้มตึง อายคนเวียดนามแย่ๆ อิอิ
Pozdrawiam :)
ReplyDelete@ Yacek
ReplyDeleteThank you very much for visit.
Merry christmas :-)