เปรี้ยวเดินทางจากฮอยอัน ที่เก้สต์เฮ้าส์จัดการเรื่องรถให้ ออกเดินทางแต่เช้ามาถึงที่เมืองนี้ประมาณบ่าย 2 โมง Quy Nhon ก็เป็นเมืองชายทะเล ผู้คนส่วนใหญ่มีอาชีพทำการประมง ตอนเย็นเรือจะจอดเทียบท่าเต็มหาดเลย มีเรื่องเล่าให้ฟังเกี่ยวกับคนเวียดนาม ตอนที่เราถามเรื่องการเดินทางจากพนักงานผู้หญิงที่เก้สต์เฮ้าส์ เค้านั่งคุยกับเราแบบว่ายกเท้าขึ้นมา แบบผู้ชายนั่งเลย นั่งขยับเท้าคุยกับเราแบบสบายๆ เห็นแล้วก็ประหลาดเรื่องมารยาทของคนที่นี่ อยากจะว่าเหมือนกัน แต่ก็คิดอีกที อืม..ช่างเถอะ
ตอนเย็นเดินเล่นริมหาด สวยมากเลยคะ ที่นี่อาหารอร่อย ผู้คนพูดภาษาอังกฤษไม่เป็น เราใช้ภาษาใบ้ตลอดช่วงที่พักอยู่เลย ตอนที่เราซื้อตั๋วรถโดยสารเพื่อไปโฮจิมินท์ ซิตี้ ต้องขอบคุณพี่คนหนึ่งเค้าทำงานที่ไปรษณีย์ค่ะ ช่วยไว้เพราะเค้าเคยไปอยู่รัสเซียมา 12 ปีแต่พูดภาษาอังกฤษไม่เป็น เราพูดอังกฤษพลางเปิดดิกชั่นนารีเป็นรัสเซีย จนกว่าจะเข้าใจปาไป 2 ชม.เหนื่อยจริงๆ
รูปข้างบนคือ เรือหาปลา คะ รูปร่างประหลาดและเปรี้ยวเห็นเค้าพายแล้ว แปลกไม่เคยเห็นมาก่อน ดูแล้วเหมือนยืนในชาม อิอิ แต่ขอทานเด็กจะเยอะมากเลยค่ะ เราไม่ยอมให้ก็จะนั่งเฝ้าเลย สิ่งที่เราชอบอีกอย่างคือ สวนสาธารณะ คะ เวียดนามไม่ว่าเมืองจะเล็กหรือใหญ่ สวนสาธารณะสำหรับพักผ่อน ออกกำลังกายมีแทบทุกเมืองดีจริงๆ
คุณลุงหาบตะกร้าปูตัวเบ้อเริ่มเลยคะ หาดทรายเป็นทรายหยาบสีส้ม สวยแปลกตา เมืองแห่งนี้ก็ได้รับความเสียหายจากสงครามเวียดนาม ทหารอเมริกันก็มาขึ้นบกที่นี่ และยังมีซากรถถังที่ทหารอเมริกันทิ้งไว้ที่ริมหาดด้วย ตอนเย็นๆ ริมหาด เดินลำบากมากเพราะคุณผู้ชายจะมาเล่นฟุตบอลตั้งแต่รุ่นเล็กจนถึงรุ่นใหญ่เลย
เปรี้ยวพักที่เมืองนี้ 2 คืน เติมแรงไว้พร้อมเดินทางไกลต่อไปโฮจิมินท์ ซิตี้
เยี่ยมเลยได้กินปูทะเลหรือเปล่า
ReplyDeleteหุหุ กินแต่ปลาหมึกคะ
ReplyDelete