การเดินทางอันยาวนานจากมัณฑะเลย์ถึงพุกาม : Mandalay _ Bagan, Myanmar

เปรี้ยวเดินทางจากมัณฑะเลย์ด้วยรถบัส ไม่มีแอร์ ไม่มีพัดลม ใช้เวลาเดินทางโดยประมาณ 7-8 ชม.ระยะทาง 145 กม. พอเห็นถนนก็รู้เลยว่าเราจะเดินทางถึงพุกามกี่โมง ถนนเป็นทางลูกรัง บางแห่งต้องผ่านลำธารด้วย รถวิ่ง 20 กม.ต่อชม. ( อันนี้คิดเอาเอง ) รถหยุดพักประมาณ 2-3 ครั้ง การนั่งในรถที่ต้องนั่งหัวสั่นหัวคลอนเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ นอนหลับไม่ได้ อากาศร้อน โดยเฉพาะเวลาที่พี่หม่องแกอยากเปิดแอร์ แบบว่าไม่รู้ว่าแอร์ใช้งานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ หุหุ พี่แกก็บอกให้ปิดหน้าต่างให้หมด เพราะจะเปิดแอร์ แต่อากาศภายในร้อนสุดๆ ไม่ได้เย็นขึ้นมาเลย เปรี้ยวงี้เปิดหน้าต่างลมข้างนอกยังเย็นกว่าข้างในรถอีกคะ แต่งานนี้เรียกว่าต้องอดทน หุหุ เพื่อไปให้ถึงยังทุ่งเจดีย์

ภายในรถบัส ราคาค่าโดยสารที่เราจ่าย ก็ประมาณ 350 บ. ในรถคันนี้มีชาวต่างชาติทั้งหมด 9 คนคะ คือ คนเยอรมัน 1 คน ฝรั่งเศล 2 คน โปแลนด์ 2 คน สวิตเซอร์แลนด์ 1 คน คนเกาหลี 1 คน คนไทย 2 คนรวมเปรี้ยวด้วย ( เจอเรื่องแปลก คือ เราก็ยิ้มให้เค้า แต่เค้ากลับมองเราด้วยสายตาแปลกๆ เราเลยไม่คุยกับคนไทยคนนั้นเลย เป็นครั้งแรกที่เราเจอแบบนี้ ปกติเจอคนไทยในต่างประเทศเท่าที่เปรี้ยวเจออัชฌาสัยดี บอกเลยว่าเป็นคนไทย และเปรี้ยวงี้เม้าส์กระจายเพราะเราคิดถึงบ้าน อยากรู้ว่าเค้าจะรู้สึกเหมือนเราอ่ะเปล่า.. แต่ครั้งนี้ขอบาย หุหุ แถม ซานดร้าเพื่อนเปรี้ยวยังบอกว่าผู้หญิงไทยคนนั้นดูแปลกๆ เปรี้ยวก็ได้แต่เงียบ ไม่อยากพูดให้เรื่องมันยาว ) และนี่คือมูสกับซานดร้าที่เปรี้ยวแชร์ค่ารถไปสะพานอูเบ็งด้วย ก็เดินทางมาพร้อมกัน และเราคิดว่าเราน่าจะเที่ยวด้วยกันที่พุกาม

ระหว่างที่พักทานข้าวเที่ยง แต่เปรี้ยวไม่ได้ทานนะคะ กะว่าจะไปทานที่พุกามเลยทีเดียว ช่วงรอ เราก็เดินถ่ายรูปเรื่อยๆ มีความรู้สึกเหมือนกำลังย้อนเวลาเดินทางในประเทศไทยเมื่อ 50 ปีก่อน ( เอ๊ะ..จะใช่เปล่าน๊า )

เปรี้ยวเดินทางมาถึงพุกามประมาณ บ่าย 3 โมงครึ่ง รถบัสจอดที่ด่านนอกเมือง ชาวต่างชาติเสียค่าธรรมเนียม 10 $ พอถึงที่ท่ารถเราก็ขึ้นรถม้าไปยังที่พัก เปรี้ยวพักที่พุกาม ราคาค่าที่พัก 12 $ ต่อคืน ต้องขอโทษที่เปรี้ยวจำชื่อไม่ได้ แต่รู้ว่าไม่ไกลมากจากท่ารถมากนัก

เปรี้ยวเก็บสัมภาระที่ห้องพักเรียบร้อย เราก็เดินรอบๆ เมือง เปรี้ยวเดินมาที่เจดีย์ชเวสิกอง ด้านหน้าจะมีสาวๆ วิ่งไล่ตามเพื่อขอติดผีเสื้อเป็นเข็มกลัดอันเล็กๆ แต่เราปฏิเสธไม่รับ เพราะเปรี้ยวรู้สึกว่าของฟรีไม่มีในโลก จึงไม่อยากรับมาให้ลำบากใจ แต่ว่าสาวๆ ที่ตามให้เข็มกลัดก็แสดงอาการโกรธๆ เล็กน้อย ซึ่งทำให้เราคิดได้ว่าทำไมเค้าต้องโกรธเราด้วย มันต้องมีอะไรแน่ๆ ชวนให้สงสัย มาเรื่องเจดีย์ดีกว่า เจดีย์ชเวสิกอง ( Shwezigon Paya ) สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าอโนรธามังช่อ ( Anawrahta ) แต่สร้างเสร็จในสมัยพระเจ้าจานสิตา ( Kyanzittha กษัตริย์แห่งพุกามในช่วง ค.ศ. 1084-1113 ) เพื่อเป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุและพระเขี้ยวแก้วที่อัญเชิญมาจากประเทศศรีลังกา


เปรี้ยวมาถึงที่นี่ก็ประมาณ 1 ทุ่มแล้ว แต่คนพม่าก็ยังมากราบไหว้เจดีย์ชเวสิกองกันไม่ขาดสาย เปรี้ยวเดินรอบๆ ได้สักพักก็เดินกลับ สิ่งที่ลืมไม่ได้คือ ไฟฉายนะคะ เผื่อใครไปเดินเวลาเย็น เปรี้ยวเองลืมเอาไปด้วยพอเดินออกมาได้สักพัก แบบว่ามืดสนิท เลยทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายเรื่องความขี้หลงขี้ลืมของเราเอง ชวนให้หงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก