แต่เป็นถนนลาดยางอย่างดี เราไต่เขาไปเรื่อยๆ มองเห็นนาขั้นบันได แต่เบื้องหน้ากับมองไม่เห็นยอดภูเขาไฟ อากาศไม่ดีอย่างที่คิดไว้ เราหยุดพักเป็นระยะ ดีที่มอเตอร์ไซด์คันนี้เป็นออโต้ฯ เลยไม่ต้องเปลี่ยนเกียร์บ่อยๆ เราเดินทางสู่ยอด ทางเริ่มคดเคี้ยวขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงทางเข้าก็จะเป็นด่าน เพื่อเสียค่าเข้าชม 6000 Rp.ค่าจอดมอเตอร์ไซด์ 1000 Rp. จากด่านเดินทางไปที่จอดรถอีก 300 เมตร เราจอดรถเรียบร้อยก็เดินเท้าไปอีกประมาณ 200 เมตร จากนั้นก็จะเจอหนุ่มน้อยชาวบาหลีรุม ไม่ได้รุมจีบนะคะ อย่าพึ่งเข้าใจผิด อิอิ
ที่วัดแห่งนี้คุณสามารถเดินชมได้โดยต้องมีไกด์ 1 คน ตอนแรกเค้าก็ขอเรา 40000 Rp. ราคาโหดไปเปล่า? เราต่อราคาได้ที่ 20000 Rp. แอบขู่ว่าเราเดินดูเองได้ไม่ยาก เดินตามทางง่ายจะตาย พี่แกก็ไม่ยอม เราบอกว่าจ่ายแค่ 20000 Rp. ไม่งั้นไม่ไป สุดท้ายก็ยอม ที่วัดแห่งนี้สร้างความรำคาญให้นักท่องเที่ยวก็ตรงนี้แหละคะ หลายคนบ่น บางคนโดนจะให้จ่ายค่าไกด์เป็นเงินดอลล่าร์เลยก็มี เปรี้ยวเจอข้อมูลคนไทยที่เค้าไปมาแล้วก็บ่นเหมือนกันคะ เรามาต่อเรื่องวัดกันต่อดีกว่า
Pura Besakih แห่งนี้ ถือเป็นวัดที่มีความสำคัญมาก ที่นี่คุณจะต้องนุ่งโสร่งนะคะ (แทบทุกวัดในบาหลี) วัดแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นราวศตวรรษที่ 8 สร้างมานับ 1000 ปี ประกอบด้วยอาคารหลัก 22 วัดหลัก รวม 200 อาคาร ที่วัดแห่งนี้จะมีงานเฉลิมฉลองหรืองานบวงสรวงทุกปี จะไม่มีการจัดพร่ำเพรื่อ แต่สำหรับชาวบาหลีที่ต้องสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือต้องการมาเพื่ออธิษฐานขอพรจากพระเจ้าก็สามารถทำได้ตลอด
ดีนะที่กลับก่อนแผ่นดินไหว ฉะนั้นน่าจะได้ประสบการณ์จากแผ่นดินไหวด้วย อินโดเป็นเมืองโบราญจริงๆนะดูจากรูปแล้วน่าจะเก่า รักษาดีนะ น่าไปสัมพัสจริง.
ReplyDeleteใช่คะ เค้าค่อนข้างรักษา แต่ว่าเปรี้ยวว่าน่าจะคล้ายๆ กับเมืองไทย อันที่รักษาก็ดี อันที่ลืมรักษาก็มีเยอะ แต่ที่บาหลี มันเป็นเหมือนแหล่งรายได้ มันเลยดูดีมากกว่าอินโดนีเซียในภาคอื่นๆ อันนี้ก็ได้ยินมาจากคนอินโดฯมาอีกที เพราะนักการเมืองหลายคนมีรีสอร์ท โรงแรมที่นี่คะ
ReplyDeleteที่หลวงพี่ถามถึงเรื่องโสร่งนะคะ คือเปรี้ยวก็ไม่แน่ใจเหมือนกันคะ แต่เท่าที่ทราบคืออาจจะประมาณว่าให้เกียรติสถานที่เพราะผู้ชายที่นี่ เค้าใส่โสร่ง 2 ชั้น เสื้อมีปก และหมวกคะ ส่วนผู้หญิงจะใส่โสร่งหรือผ้าถุง เสื้อขายาวมีผ้าคาดเอว ถ้าเข้าวัดก็ต้องแต่งตัวแบบนี้
ReplyDelete