เมืองอูบุด ( Ubud ) ก็เป็นเมืองที่มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานมาก ในสมัยโบราณว่ากันว่า เป็นเมืองที่เป็นแหล่งรวมของผู้นำทางศาสนา พวกขุนนางและราชวงศ์ผู้ปกครองอูบุด อูบุด หมายถึง ยา คะ ส่วนในปัจจุบัน อูบุดก็ยังป็นเมืองศูนย์กลางการค้า นักท่องเที่ยวเดินทางมาที่นี่ไม่ขาดสาย จากข้อมูลทราบมาว่านักท่องเที่ยวมาบาหลี ประมาณ 2 ล้านคนต่อเดือน และถ้าจะพูดเรื่องศิลปะแล้วละก็ทราบมาว่า อูบุด เป็นเมืองที่มีศิลปินทางด้านงานศิลปะมีชื่อเสียงหลายท่าน การโชว์การร่ายรำแบบโบราณก็สามารถหาชมได้ที่เมืองอูบุด ที่นี่มีพิพิธภัณฑ์งานศิลปะหลายแห่ง
เราเริ่มออกเดินประมาณ 8 โมงเช้า ถนนงี้เงียบเชียบ ถามจากชาวบาหลีท่านหนึ่งก็ทราบคำตอบว่าที่นี้ เค้าเริ่มงานประมาณ 9 โมงเช้า บางร้านก็ 10 โมงเช้า แบบว่า สบายๆ เราเดินมาจนถึง Monkey forest เสียค่าเข้าชม 15,000 Rp. เราไปเช้าเกินไปวัดยังไม่เปิด พี่คนขายตั๋วบอกว่า เก็บตั๋วไว้ สามารถใช้ได้ทั้งวัน เราก็เลยเดินไปที่ตลาด เพื่อไปหาซื้อโสร่ง ที่นี่เวลาเข้าวัด จะต้องใช้โสร่งหรือผ้าถุงทางบ้านเราคะ จริงๆ ที่หน้าวัดเค้ามีให้ยืมคะ แต่เราอยากจะซื้อโสร่งไว้ เผื่อได้ใช้ เดินมาตลาด ร้านเพิ่งจะเริ่มเปิด เราเดินผ่าน บอกให้เราซื้อของเลย ที่นี่เค้าตื่นมาก็เริ่มทำการสวดมนต์กันเลย เคร่งจัง เข้าร้านไหนดูเฉยๆไม่ได้ พี่แก ต้องอ้อนวอนให้ซื้อกันสุดฤทธิ์ เพราะจะถือว่าจะได้โชคดีทั้งวัน เราซื้อโสร่ง 2 ผืน พี่ท่านก็ตบเงินที่หน้าร้านพร้อมบ่นพึมพำ คล้ายๆ แม่ค้าบ้านเรา ^_^ เราเลยเสนอว่าช่วยเปล่า พี่แกหัวเราะใหญ่
เราเริ่มออกเดินประมาณ 8 โมงเช้า ถนนงี้เงียบเชียบ ถามจากชาวบาหลีท่านหนึ่งก็ทราบคำตอบว่าที่นี้ เค้าเริ่มงานประมาณ 9 โมงเช้า บางร้านก็ 10 โมงเช้า แบบว่า สบายๆ เราเดินมาจนถึง Monkey forest เสียค่าเข้าชม 15,000 Rp. เราไปเช้าเกินไปวัดยังไม่เปิด พี่คนขายตั๋วบอกว่า เก็บตั๋วไว้ สามารถใช้ได้ทั้งวัน เราก็เลยเดินไปที่ตลาด เพื่อไปหาซื้อโสร่ง ที่นี่เวลาเข้าวัด จะต้องใช้โสร่งหรือผ้าถุงทางบ้านเราคะ จริงๆ ที่หน้าวัดเค้ามีให้ยืมคะ แต่เราอยากจะซื้อโสร่งไว้ เผื่อได้ใช้ เดินมาตลาด ร้านเพิ่งจะเริ่มเปิด เราเดินผ่าน บอกให้เราซื้อของเลย ที่นี่เค้าตื่นมาก็เริ่มทำการสวดมนต์กันเลย เคร่งจัง เข้าร้านไหนดูเฉยๆไม่ได้ พี่แก ต้องอ้อนวอนให้ซื้อกันสุดฤทธิ์ เพราะจะถือว่าจะได้โชคดีทั้งวัน เราซื้อโสร่ง 2 ผืน พี่ท่านก็ตบเงินที่หน้าร้านพร้อมบ่นพึมพำ คล้ายๆ แม่ค้าบ้านเรา ^_^ เราเลยเสนอว่าช่วยเปล่า พี่แกหัวเราะใหญ่
เหอะๆๆ ยูนิฟอร์ม การเข้าวัดที่บาหลี หุหุ แต่จริงๆ ต้องมีเข็มขัดคลาดอีกชั้นจึงจะเต็มยศ โอ แม่เจ้า เดินลำบากมากๆ ขอบอก
สาวบาหลีของจริง
เดินกลับมาที่ Monkey Forest อีกครั้ง คราวนี้นักท่องเที่ยวเริ่มเยอะ เราเข้าไปดูก็เห็นลิงฝูงใหญ่ เดินป้วนเปี้ยนดูไม่น่าไว้วางใจ อ่ะ.. คนกลัวลิงคะ เลยต้องสังเกตมากหน่อย เจออีก 3-4 ตัวกระโดดเล่นน้ำอย่างมีความสุข ฝรั่งงี้มุงดูหัวเราะกันใหญ่ เจ้าลิงมันก็ช่างฉลาด เหมือนมันรู้ว่าคนชอบ กระโจมลงสระทีน้ำกระจาย เราเดินตรงมาที่วัดก่อนไปที่อื่น ไม่อยากอยู่ท่ามกลางฝูงลิง กลัวลิง
ที่ Monkey Forest แห่งนี้ก็จะประกอบไปด้วยวัดฮินดู ในภาษาบาหลีนีส เรียกว่า พูรา (Pura ) ในส่วนในของวัดเค้าก็ไม่ได้เปิดให้เข้าชมหรอก ดูแต่ข้างนอก และก็เป็นป่าขนาดย่อม ล้อมรอบ
จากนั้นเราเดินไปยังอีกด้านเป็นสะพานพญานาค สามารถเดินข้ามได้ อีกฝั่งก็จะมีสระน้ำ และวัดอีกแห่ง ก็ดูขลังดี เหมือนเข้ามาในเมืองโบราณ ต้นไม้แต่ละต้นโตๆ ทั้งน้าน ร่มรื่นมากๆ
สวยดีนะ ไม่น่าเชื่อนะคนบาหลีนับถือฮินดู เก่งมากเลยที่เก็บเอาภาพดีมากมาให้ชม
ReplyDelete