สงสัยจะมาสายไป? คุณยายกำลังจะกลับบ้านกันแล้ว
รอยยิ้มจากปากเซ คุณยายน่ารักมากพาหลานมาวัดด้วย ที่นี่เด็กๆ มาวัดกันน่ารักดี คล้ายกับบ้านเราแถวต่างจังหวัดคงจะยังเป็นแบบนี้เหมือนกัน
แมวลาว..อิอิ ที่วัดนี้มีเยอะมากเลยคะ แต่เราถ่ายไอ้เจ้าตัวนี้มาตัวเดียว เห็นมันนั่งสงบเสงี่ยมมากๆ
อันนี้ทางบ้านเราก็ เรียกว่า บายศรี แต่ที่นี่เค้าเรียกว่า มะเป้ง คะสำหรับไหว้พระ
โบสถ์หลังนี้เป็นหลังใหม่ เค้าบอกมาว่ามีจิตรกรรมฝาผนังสวย แต่วันนี้ปิดคะ เลยไม่ได้เข้าไปดูด้านใน เห็นแต่ภายนอก
สิ่งที่เด่นของวัดก็เหมือนกับที่เราเคยเห็นกันทั่วๆไปในลาว คือ สิม หรือโบสถ์ ของวัดนี้ก็เป็นหลังนี้แหละคะ เพราะเป็นไม้เก่าของเดิมๆ เลย ปัจจุบันเป็นส่วนที่ใช้ห้องเรียนสำหรับพระภิกษุ
ด้านนี้จะเป็นส่วนหน้าวัดเป็นที่เก็บกระดูก หรือ ธาตุ ในภาษาลาว และที่วัดนี้ก็ยังเป็นที่เก็บกระดูกของท่านคำไต ( Khamtai Loun Sasothith, a prime minister in the Royal Lao Goverment ) ซึ่งท่านเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2502 แต่เราลองหาดูในอินเตอร์เน็ต แล้วไม่มีชื่อท่านเป็นนายกฯ มีอีกชื่อคล้ายกัน ก็สงสัยเหมือนกัน สงสัยจะนานมากแล้ว แต่สำหรับคนที่นี่แล้วก็ถือว่าเป็นเกียรติอย่างมาก และที่วัดหลวงแห่งนี้ก็จัดเป็นวัดลำดับต้นๆ ที่มีความสำคัญของปากเซเลยคะ
No comments:
Post a Comment