แบกเป้ไปกัวลาลัมเปอร์ : Kuala Lumpur, Malaysia

เราเดินทางจากกรุงเทพฯ ครั้งนี้ ไม่มีแผนการเดินทางเลย เก็บข้าวของอย่างรวดเร็ว ที่ขาดไม่ได้คือ ไกด์บุ๊คและกล้องถ่ายรูป เตรียมตัวเสร็จเกือบ 6 โมงเย็น เป็นเวลาเช็คอินพอดี จากนั้นตรงดิ่งไปที่สนามบินกลัวตกเครื่องมากๆ ไปถึงเครื่องดีเลย์ 55555 เราไม่เคยเจอเครื่องดีเลย์มาก่อนครั้งนี้ครั้งแรกจากที่ต้องเดินทาง 2 ทุ่มครึ่ง กลายเป็น 4 :15 น. เป็นการประเดิมการเดินทางแอร์เอเซียมาเลเซียครั้งแรก^_^ จำไม่ได้ว่าถึงสนามบิน KLM กี่ทุ่ม แต่รู้สึกว่าดึกมากแล้ว เราเลยมองหามุมสงบ เพื่อพักผ่อน ประหยัดค่าโรงแรม ค่อยเข้าเมืองตอนเช้า สุดท้ายเราได้มุมดี เสียอย่างเดียวที่เก้าอี้เป็นเหล็ก เก้าอี้สนามบินสุวรรณภูมิดีกว่า หุหุ

เรานอนที่นี่แหละคะ หลับๆ ตื่นๆ ทั้งคืน เราตื่นนอนตอนตี 4 มีคุณลีโอเป็นเพื่อนร่วมทางเดินหาซื้อน้ำพร้อมเดินหารถบัสเพื่อเข้าเมือง สนามบินแห่งนี้ไกลจากกรุงกัวลาลัมเปอร์ 72.5 กม. เปรี้ยวและคุณลีโอเดินทางด้วยรถบัส เพื่อไปลงที่ China Town ค่าโดยสาร 8 ริงกิตต่อคนคะ

เราตัดสินใจพักที่เก้สต์เฮ้าส์ย่าน China Town ตึกเก่าๆ แต่สะอาด ราคาคืนละ 65 ริงกิตชื่อว่า Lok Ann ตึกเหมือนในหนังผีจีนเลยคะ ได้บรรยากาศน่ากลัวไปอีกแบบ อิอิ

China Town ตอน 5 โมงเย็น ร้านค้าพึ่งเริ่มตั้ง เราเลย ตัดสินใจเดินไปที่ตึกปิโตรนาสก่อน แล้วค่อยกลับมาเดิน China Town ในตอนค่ำ

เดินมาถึงที่ KLCC เห็นเค้ากำลังแสดงดนตรีพื้นเมืองของชาวมาเลย์พอดี ที่ KLCC ก็เป็นห้างสรรพสินค้าที่ตั้งอยู่ในอีกส่วนของตึกปิโตรนัสคะ ด้านหลังเป็นสวนสาธารณะ KLCC Park เปรี้ยวชอบกัวลาลัมเปอร์มากๆ ตอนแรกคิดว่าคงเหมือนกรุงเทพฯ แต่ที่นี่สะอาดกว่า ไม่ใช่ว่าบ้านเราไม่ดีนะคะ คือเปรี้ยวเป็นคนชอบเดินคะ แต่ที่เปรี้ยวไม่ชอบกรุงเทพ เพราะกรุงเทพมีทางเท้าแต่เดินไม่ได้ สวนสาธารณะมีน้อย ที่มาเลเซียยอมรับว่าผังเมืองดีกว่า ทางเท้ากว้าง เดินสะดวก สะอาด

ตึกปิโตรนาส ( Petronas Towers ) เปิดให้เข้าชมได้ในปี ค.ศ. 1998 เป็นตึกแฝดที่มีความสูงถึง 451.9 เมตร เคยเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลกมาก่อน แต่หลังจากปี ค.ศ. 2004 ตึกไทเป 101 ได้แย่งตำแหน่งนี้ไป อย่างที่ทราบคือ ที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของบ.ปิโตรนาส เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ของมาเลเซีย ประกอบการด้านพลังงานคะ ตอนกลางเป็น Skybridge ซึ่งเป็นทางเชื่อมระหว่าง 2 ตึก ทางเชื่อมอยู่ที่ระดับความสูง 170 เมตร เค้าให้ขึ้นไปชมวิวด้านบนได้ด้วยนะคะ โดยจะมีบัตรเข้าชมแจกฟรี เวลา 8.30 น. จำนวน 1400 บัตรต่อวันเท่านั้นคะ

กัวลาลัมเปอร์ยามค่ำคืน เดินมาเจอผับคนไทยด้วย ได้ยินเสียงเพลงไทย แต่เปรี้ยวจำชื่อไม่ได้ว่าชื่ออะไร

เดินกลับมาที่ China Town โอโห..แหล่งเลยอ่ะคะ ของขายเยอะมากๆ พวกกระเป๋าก๊อปปี้แบนด์เนมทั้งหลาย แต่เปรี้ยวไม่ได้ซื้อหรอกคะ ไม่มีสตางค์ อิอิ แต่ดูแล้วคุณภาพดี เดินมาเรื่อยๆได้ยินเสียงเพลง ต่าย อรทัย หุหุ คนไทยมาขายผลไม้ที่นี่ เปรี้ยวเจอ 2 ร้านเลย ราคาเท่ากับที่บ้านเรา ราคา 10 บ. เดินจนเมื่อยขา ก็กลับโรงแรมเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางต่อ จบทริปกัวลาลัมเปอร์แล้วคะ